سه تا خونواده در اینستاگرام هرازگاهی دنبال میکردم که هر سه خیلی عجیب مهاجرت کردند ترکیه !
مهاجرت قضیه پیچیده هست و چند بعدی.
مسلما اونی که مهاجرت میکنه حتما وضع مالیش توپ نیست که رفته ،چه بسا ادمایی دیدم که حاضرن در شهرهای خیلی خیلی کوچیک کشورای اروپایی تو خونه هاق ۳۰ متری زندگی کنند ولی فقط اسمش اینه که رفتند
همینجا هم‌ادمایی داریم که خیلی خیلی پولدارن ولی حاضر نیستن حتی دقیقه ای در چنین شرایطی در اروپا یا آمریکا و...زندگی کنند.
اینو‌نمی گم بشم مثال گربه و گوشت هاا نه...
ما به شخصه می تونیم خیلی راحت بریم چون هم از نظر مالی مشکلی نداریم هم روزمه تحصیلی و کاری همسر پر پیمان و خیلی موارد دیگه که کار رو برای ما آسون کرده اما
به هزار و یک دلیل قصد رفتن نداریم ...حالا صدرا و سروناز خواستن برن ...برن
فقط اینو میدونم رفتن یعنی پایان مشکلات ورسیدن ب بهشت برین نیست چون اونا هم مشکلاتی دارن از جنسی دیگر...
اما لپ مطلب اصلا اما و اگر مهاجرت و...نیست بلکه جوگیری های بعد از مهاجرته:
اینها یک عده انسان مهاجر هستند که من می شناسم و خلاصه وار میگم :
آقایm چهل ساله دانمارک زندگی میکنه ؛وقتی میاد و میره خاک وطن می بوسه...عاشق زنده نگهداشتن رسم و رسوماتش هست و همیشه نقاط قوت ایران رو یادآوری میکنه و هر جا بتونه حمایت ....
حالا خانمm پنج سال نیست رفته (اونم با ضرب زور و سختی شرایط الانش رو هم خیلی از ماها ده دقیقه تحمل نخواهیم کرد)...می نویسه"تا پام رسید فرودگاه یک نفس راحت کشیدم و...
یا خانم t به زور لاتاری دوساله رفته آمریکا کلا پستهاش زبان انگلیسی هست!
یا یکی دیگه از ییلاقات فلان کشور می نویسه و با تعجب و شوق از لک لکهای اونجا تعریف میکنه ...بیا بریم یه جاهایی از گیلان و مازندران و جزیره هرمز و لارک و کویر مرکزی ایران نشونت بدم انگشت به دهن بمونی!😒
درد رفتن نیست هرکسی حق داره برای زندگیش تصمیم بگیره درد این جوگیر بازیا...این عدم اعتماد بنفسها...این از خود باختگی هاا....ایناست!
