سطح دغدغه ها
کمی نگران بودم چرا که رانندگی اَم به تهران و شهرها محدود بود و هیچ گاه خارج شهر رانندگی نکرده بودم، بلاخره دل به دریا زدم و به دعوت مصرانه ی صبا رفتیم خانه شان، یک خانه ی ویلایی قدیمی بزرگ در یک فرعی بسیار بسیار زیبا و دنج، با حال و هوای بسیار لاکچری 😬 در لواسان
فضا آنقدر لاکچری بود که مستاجران آن منطقه خودروهای ده میلیارد به بالا داشتند!
خانه ی صبا بسیار قشنگ بود بچه ها در آزادی کامل توی حیاط و اتاق بازی، بازی می کردند و بسیار خوش می گذراندند. صبا یک تیکه از حیاَط را شن ریخته بود و فضای شن باری برای بچه ها درست کرده بود. شیوه تربیتی اَش عالی است و این را مدیون کلاس های متنوعی است که محل کارش او را فرستاده بود. بچه های با اعتماد به نفس بالا عزت نفس بالا، استقلال رای، ابراز وجود و..
هرآنچه که در یک انسان با روان سالم می تواند دید توی بچه ها نمود داشت،
صبا هی من به اصرار می کند بیا اینجا و یک ویلا اجاره کن، هرچه می گویم :اجاره ی یک ویلا با ماهی صدملییون تومان برای ما بسیار زیاد است، باورش نمی شود.... هر کس سبک زندگی متفاوت دارد، نکته ی جالب برای من سطح دغدغه هاس، مثلا صبا از اینکه لباس های فرزند دومش را از اروپا نخریده و اینبار از ترکیه خریده، ناراحت هست و دوست دیگرم سَر صد میلیون چک که موعدش نزدیک است و باید به صاحبخانه اَش بدهد دلش در حال ترکیدن است -( این مبلغ کرایه ی ماهیانه ی خانه ی ویلای صبا است)
و نقش ما دوستان، درک سطح دغدغه ی دوستان و آشنایان و همدلی و گوش دادن کامل بدون قضاوت، تعصب، و... است.
سمانه جون چقدر تلخه این تفاوت ها رو دیدن .. متاسفم که این روزها کم نمیبینیم البته انصافا چیزی که من بیشتر میبینم نیازمندان بسیار محترمیه که برای هزینه ی درمان بیماری های صعب العلاجشون دست خالی موندن و دارن مثل شمع اب میشن