سال 99

سال 98 با تمام تلخی ها و شیرینی هاش تمام شد. 

بلیط تهیه کرده بودیم

رخت نو خریده بودیم

برای‌ تولد سروناز در مشهد برنامه هاریخته بودیم

کلی مکان طبیعت گردی با همسر سرچ کرده بودیم و برنامه ها برای پرنده نگری داشتیم

و با ذوق حرف از نیشابور گردی  و مزار عطار و خیام می زدیم 

اما... 

ماندیم در خانه و از دور روی ماه پدر و مادر و باقی را بوسیدیم 

اگر چه هیچ کدام از فکرهایمان عملی نشد ولی هم تولد گرفتیم هم هفت سین چیدیم هم رخت نو به تن کردیم

شادی را به مکان یا فردی یا موقعیت و اتفاقی گره نزنیم و از همان داشته هایمان لذت ببریم و قدر زندگی را با تمام اتفاقات غیر منتظره بدانیم وبدانیم فردای هم هست 

سلام 99