سفر

شمال را دوست دارم اما گیلان را طور دیگر

از زخم های عمیق خودخواهی و نادانی انسانها تا حدی در امان مانده و طبیعت سبزش کمتر دچار اسیب و دست درازی شده است.

ویلا در روستای اوشیان در کنجی خلوت به دور  هیاهو میان صاحبان اصلی اش قرار داشت.شبهایش پر ستاره و اندکی دهشتناک.

از زیرآبشارها گذر کردن و دست بردن زیر چشمه های خنک و جوشان بگذرم 

پای برهنه روی ماسه های خیس گذاشتن و خیس شدن لباس با حمله موج ها به ساحل را به جان خریدن 

و 

شبهای صاف دریای ارام و رصد چشمی مشتری و چهار قمر عیان و ذات کرسی و دب اکبر و ستاره قطبی

تا شلاقهای دل چسب باران تند ناگهانی و فرار خندان ما به خانه 

و نوازش نسیم دریا در غروب دل انگیز طلایی رنگ خزر

ونم نم باران روی چشمان بسته ام لابلای جنگل 

و لذت چیدن تمشکهای سیاه ترش و شیرین بوته های خزنده و رونده روی زمین 

و مزه ترش لواشکهای محلی 

و خدا میان همه آنهاجاری بود