ماه شب چهارده

نیمه شب بود. سروناز اندکی ناآرامی کرد

بلند شدم تا در میان آغوشم اورا بگیرم و با شیر شبانه ارامش کنم

مهتاب توی اتاق افتاده بود. همه جا روشن و روحانی و عجیب

دکتر هم بیدار شد. اندکی به دیدن ماه و مریخ کوچک سرخش گذراندیم. عجب شبی بود. دکتر چندتایی با دوربین حرفه ای اش عکس گرفت. عاشق آسمان شب است هرکجا باشیم دیدن آن و رصد اجرامش را ازدست نمی دهد. آسمان های زیادی تجربه کرده ام

از کلبه ی در وسط جنگل بگیر تا کپرهای کویری و کلبه های کوهستانی و ساحل های ماسه ای.... 

حس غریبی بود.