خانه ی من

دیروز همسرم با یک تکه از بهشت آمد... 

بزرگی؛ این تکه بهشت را برایش ارمغان آورده بود. دستش درد نکند. 

خانه ام بوی گل گرفت. 

خانه ی من اجاره ای است. بارها تلاش کردیم و نشد و هر بار مشکلی پیش آمد کرد گلایه ها کردم به خداوند و مانده ام در حکمتش. اما نداشتن ملک شخصی باعث نمی شود تلاش نکنم برای زیبایی اش... باعث نمی شود ذوق نکنم برای تزئینش.. باعث نمی شود شاد نباشم... چرا که بهانه های شادی را با چشم دل باید دید. 

من خانه ام را دوست دارم اینجا بهترین جای دنیاست برایم... به عشق اینجا هر کجا باشم باز مشتاقانه سویش پرواز می کنم... 

و روزی خواهد رسید از ملک شخصی ام عکس می گذارم و خواهم نوشت؛ اکنون خانه ی من. 

🍃